Strona:Karol May - Pod Siutem.djvu/95

u ręki, która podaje coś, albo odbiera. Dłoń i grzbiet ręki miały dobrze zachowane złocenia. Pierwsze przedstawiało skarabeusza, świętego chrząszcza Egipcjan, symbol słońca i stworzenia świata. Na drugiem wyobrażony był święty wąż Ureus. Ponieważ tylko królowie i członkowie rodzin królewskich mogli się tym znakiem posługiwać, przypuszczałem, że to ręka księżniczki, a może naw et córki faraona.
 Opakowanie zawierało małą kartkę, napisaną w arabskim języku: „To jest prawa ręka Duat Nefret, córki Amenemhe’ta III“. Jeśli te słowa zawierały prawdę, otrzymałem cenny upominek, gdyż ten Amenemhe’t III był najsłynniejszym władcą z dwunastej dynastji faraonów.
 A więc ręka, którą teraz posiadałem, miała być ręką córki słynnego władcy! Żył on mniej więcej dwa tysiące lat przed przyjściem Chrystusa na świat, a zatem ta ręka dziewicza zastygła około cztery tysiące lat temu. A jednak jak cudownie się zachowała! Miała całą pełnię form młodocianych, a zabarwienie paznokci

93