kim udoskonalić panowanie burżuazji, pociągnąć do władzy politycznej obok arystokracji finansowej wszystkie klasy posiadające. Większość wielkich właścicieli ziemskich, legitymistów, wyszła teraz ze stanu nicości politycznej, na który ją skazała monarchja lipcowa. Niedarmo „Gazette de France“ agitowała wspólnie z pismami opozycyjnemi. Niedarmo Larochejaquelin na posiedzeniu izby poselskiej z 24 lutego stanął po stronie rewolucji. Dzięki powszechnemu prawu wyborczemu o losach Francji poczęli rozstrzygać nominalni posiadacze, chłopi, którzy stanowią znaczną większość Francuzów. Republika lutowa wreszcie zerwała koronę, poza którą ukrywał się kapitał i jasno uwydatniła panowanie burżuazji.
W dni lipcowe robotnicy zdobyli burżuazyjną monarchję, w dni lutowe zdobyli burżuazyjną republikę. Jak monarchja lipcowa musiała się ogłosić za monarchję, otoczoną instytucjami republikańskiemi, tak republika lutowa — za republikę, otoczoną instytucjami socjalnemi. Proletarjat paryski wywalczył i to ustępstwo.
Marche, robotnik, podyktował dekret, w którym rząd tymczasowy zobowiązywał się zapewnić egzystencję robotnikom, dać każdemu obywatelowi pracę i t. d., a gdy w kilka dni potym rząd zapomniał o swych obietnicach i zdawał się zupełnie nie dostrzegać proletarjatu, tłum 20 tysięcy robotników pociągnął do Hotel de Ville z okrzykiem: Organizacja pracy! Utworzenie osobnego ministerjum pracy! Po długich i uporczywych obradach rząd tymczasowy wyznaczył specjalną stałą komisję i polecił jej, aby
Strona:Karol Marx-Walki klasowe we Francji 1848-1850 r.djvu/048
Ta strona została przepisana.
