Strona:Karol Mátyás - Przezwiska ludowe.djvu/85

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

β) Maćków zięć, dlatego, że gdy był mały, dochodził do sąsiada Macieja Mazura, Młynarzem zwanego, bardzo często.

236. Burdzel Jędrek, lat 15, syn Walentego, gospodarza gruntowego w Woli gołego.
α) Kapciuch, to pochodzi z ojca, którego kapciuchem nazywają.
β) Rogac, dlatego, że jak był małym, to wołał, jak zobaczył żandarma:

—   O! tatusiu! on ma rogi!


237. Chmielowiec Józek, lat 10, syn wyrobnika w Woli gołego.
α) Ćmiela, dlatego, że jak raz widział pszczołę, to zawołał dzieci i mówił:

—   O widzicie! ćmiela, jak to ona gada ćm! ćm!

β) Powstaniec, dlatego, że jak raz jechali żołnierze z Strzęsówki, to on wołał:

—   O powstanie jedzie! powstanie!


238. Chwałek Dómin(ik), lat 15, syn gospodarza gruntowego w Woli gołego.
α) Ciemny lurnik, dlatego, że jak mu tylko słońce w oczy świeci, to on nijak patrzeć nie może.
β) Kocioł morus, dlatego, bo jak był mały, to go się dzieci pytały, jak się nazywa, to on mówił każdemu pocichu do ucha:

—   Kocioł morus, kotek łapie w nocy myszy.

γ) Poliwacka, dlatego, że wciąż polewa czyli poś...wa nawet w klasie.
δ) Jeleń albo sar[1], dlatego, że ma włosy kędzierzawe.
ε) Jéż, bo jak mu tak włosy staną, to wygląda jak jéż. Dzieci wołają wtedy na niego:

—   O jéż! jéż! ma rogi!

η) Skrzypiciel, dlatego, że jak w szkole, to skrzypał ławką, i dzieci go tak nazwały.


  1. = rogacz, kozioł.