Strona:Karol Mátyás - Przezwiska ludowe.djvu/83

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

γ) Dzieci wołają także na nią:

—   „Hanka
wsiadła na baranka,
zwija sie czemprędzy,
wybiła se zęby“, albo
δ)   — Hanka
wsiadła na baranka,
baranek ją zrucił,
jajka na nią wrzucił.


228. Barszcz Jędrek, lat 14, brat poprzedniej. Nazywają go:
α) Kla-us, to pochodzi jeszcze z ojca, bo jego ojca nazywają wszyscy klausem.
β) Bociek i żabiarz, dlatego, że jak był małym, to chodził na łąkę i chwytał żaby, składał do dołka i mówił, że jest boćkiem.

229. Barszcz Staszek, lat 12, syn Jana, zwanego Śpindrem, gospodarza gruntowego w Woli gołego.
α) Babka, dlatego, że jest pomarszczony na twarzy, jak stara babka.
β) Brodawka, dlatego, że ma chrostę na gębie, którą brodawką nazywają.

230. Barszcz Wojtek, lat 14, syn Walentego, gospodarza gruntowego w Woli gołego.
α) Tłucek, dlatego, że jego ojca tak nazywają.
β) Wnucek, dlatego, że jak pewnego razu polubił syna sąsiada, to mu mówił zawsze „wnucuś”.
γ) Czarny Tatar, dlatego, że jest czarny, jak cygan.
δ) Kruk albo czarna wrona, dlatego, że czarny.

231. Białek Antek, lat 11, syn gospodarza gruntowego w Woli gołego.
α) Śwarcownik, dlatego, że zawsze chodzi zaciarany (zababrany), a u nas mówią, że się zaśwarcował.
β) Jaśnica, dlatego, że on tak zaczął dzieci nazywać, a to z tego, bo dzieci na niego wołały „śwarcownik”, że jest czarny, to on do dzieci mówił: „Wyście jaśnie”.
γ) Dudek, dlatego, że jego ojca tak nazywają.