Strona:Karol Mátyás - Przezwiska ludowe.djvu/55

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

δ) Dzieci tyz słozyły na niego:
Świontek dumin (bo dumny je), — wláz w kómin.
ε) Dzieci tyz słozyły na niego:
Świontek — mały dentek (bo kusy, tz. mały je), — wláz do kómina, — to lá niego wielgá mina.
Bo uón zawdy uomorusany (= zabrukany) chodzi, tajakby był w kóminie.

Dr. Karol Mátyás.
(C. d. n.)