Strona:Karol Mátyás - Ludowe nazwy miejscowe w powiecie Brzeskim w Galicyi.djvu/28

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
20.   Pod przyrowiciem, „bo jest przed przekopą, odprowadzającą wodę z fosy przydrożnej i gruntów przez wszystkie grunta do granicy Rylowskiej (wsi Rylowa w powiecie Brzeskim)“.
21.   Pod ścieżką, „bo przez te pola ciągnie się ścieżka czyli droga do chodzenia w Przymiarki (pole orne)“.
22.   Pod stuczem, „bo jest przed przekopą, stucze zwaną, oddzielającą grunta piaszczyste od gliniastych, z których woda tą przekopą odpływa“.
23.   Pod tarkową przekopką, „bo jest przed przekopką, odprowadzającą wodę z gruntów, a nazywającą się tarkowa, bo na jej brzegach rosną ciernie, tarnią zwane“.
24.   Pod łonnem, „bo jest przed łąkami, łonne zwanemi“.
25.   Pod wielką drogą, „bo jest przed drogą komunikacyjną, prowadzącą z Brzeska de Przyborowia i Dołęgi“.
26.   Pod wielką przekopą, „bo jest przed obszerną przekopą, wielką zwaną, odprowadzającą w wielkiej ilości wody z gruntów“.
27.   Pod wróblówką, „bo jest przed przekopą, wróblówką zwaną“.
28.   Przymiarki, „grunta, nazywają się dlatego, że za czasów biskupa krakowskiego, do którego natenczas Borzęcin należał, w jednym roku był bardzo wielki nieurodzaj i mieszkańcy żądali opustu w podatkach, a że ułaskawienia o opust podatków otrzymać nie mogli, więc na zaspokojenie ich żądania, niektórym mieszkańcom domierzono jeszcze po pewnym kawałku z gruntu, który wtedy leżał odłogiem“.
29.   Przy nowem gościeńcu, „bo jest przed gościeńcem, nowem zwanem“.
30.   Stara rzeka, „bo dawno tamtędy chodziła woda“.
31.   Szpitalny grunt, „bo na gruncie tym stoi szpital czyli dom ubogich, który założył ks biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki, który natenczas był właścicielem tutejszej gminy i oddał ten budynek do pomieszczenia sześci ubogich starców, którym na utrzymanie oddał do 30 morgów gruntu, i dlatego, że na gruncie tym dom ubogich czyli szpital stoi, został nazwany grunt szpitalny“.
32.   Tokarszczyzna, „nazywa sie od chłopa Tokarskiego, który w dawnych polskich czasach dobrowolnie poszedł do wojny i odznaczył się walecznością, za co mu ten kawałek gruntu na własność oddany został. Niektórzy ludzie powia-