i wyrzucili mu obłudę, tyranią, niedotrzymywanie kompaktatów, a skoro umarł, ani chcieli słyszeć o królu Niemcu i szukając króla jednéj z nimi narodowości, obrócili znowu oczy na braci Jagiellonidów. Powstały więc dwa stronnictwa, jedno austyackie, drugie polskie i kiedy pierwsze, opanowawszy Pragę, wybrało królem Alberta, drugie wybrało gdzieindziéj królewicza Kazimierza. Dla czego Kazimierza a nie Władysławowa? rzecz niewyjaśniona. Podług wszelkiego podobieństwa do prawdy dla tego, że, niezabierając króla Polakom, spodziewali się łacniéj przebłagać opór duchowieństwa. Obiedwie partye wysłały posłów, niosących koronę swoim elektom. Patryą polską kierowali dwaj magnaci Ptaczek Persztein i Aleksy Sternberg[1].
W jéj imieniu przybyli do króla Władysława: Hartwig z Rubzinewa, Jan Persztyński, Biedrzych, Bieniasz, Mokruski. Na rozstrzygnienie tak ważnéj kwestyi młody król Władysław zwołał ogólny zjazd prałatów i baronów
- ↑ Nazwiska niemieckie szlachty czeskiéj niepowinny nikogo dziwić. Pochodzi to ztąd, że szlachta czeska, zakładając miasta i osady na prawie magdeburskiém z kolonistów niemieckich, zostawiała im nazwiska niemieckie i skutkiem popędu do cudzoziemczyzny przybierała je do swoich własnych. Ztąd to się potworzyły: Perszteiny, Rosenbergi, Sternbergi, Schwarzenbergi, Lichtensteiny itp. familie rodowite czeskie i jeszcze w XV wieku niewynarodowione. Polacy zakładali także miasta i osady z Niemców na prawie magdeburskiém, nadawali im także nazwy niemieckie, ale dźwięk języka niemieckiego mniéj przypadał do ich ucha i zaraz te nazwy spolszczyli. Tak np. zamian Landeskrone mówili Lanckrona, ztąd Lanckorońscy, zamiast Mehlstein Melsztyn, ztąd Melsztyńscy, zamiast Rabenstein Rabsztyn, zamiast Böhrenwald Barwałt, zamiast Marienburg Malbork itp.
