Strona:Juliusz Verne - Promień zielony i dziesięć godzin polowania.djvu/166

szego przyszłego pobytu zachować w najściślejszej tajemnicy.
 — Bardzo słusznie, ale dokąd jednak masz zamiar wyruszyć?
 Na szczęście był obecnym rozmowie Olivier Sinclair, który też w ten sposób odpowiedział na pytanie rzucone przez zakłopotanego wuja Sam:
 — Miss Campbell, wszystko może być urządzone w sposób zadawalniający. Oto niedaleko ztąd znajduje się maluchna wysepka, bardzo odpowiednia do naszych obserwacyi a jestem pewny, że nikt z obcych nie przerwie nam samotności.
 — Gdzież jest!
 — Jest to wyspa Staffa, z której można widzieć o dwa tysiące mil.
 — Czy można jednak tam żyć na niej i przebywać bezpiecznie?
 — Tak jest, odparł Olivier Sinclair. W porcie wyspy Jona zawsze można widzieć elegancki jacht, gotowy wyruszyć na morze. Jego kapitan jest zawsze do rozporządzenia chętnych turystów. Cóż nam zatem przeszkodzi jutro z brzaskiem poczynającego się dnia wyruszyć stąd?
 — Panie Sinclair, rzekła miss Campbell, jeżeli jutro powiedzie się nam wymknąć ztąd, bez wiadomości czyjejkolwiek, pozyskasz pan całą moją wdzięczność.
 — Jutro, około południa, ponieważ potrzeba