Strona:Juliusz Verne - Podróż do środka Ziemi.djvu/51

ły ich zastęp rzuciłby się w ślady genijalnego ArneSaknussemm!
 — Otóż, o czem wątpię bardzo mój stryju, bo doprawdy nic nie przemawia za autentycznością tego dokumentu.
 — Jakto? a księga w której go znaleźliśmy?
 — Nie przeczę, że Saknussemm mógł napisać te kilka wierszy, ale czyż idzie za tem koniecznie, aby tę podróż odbył i czyż ten skrawek pargaminu z całym swym napisem, nie może być prostą tylko mistyfikacyą?
 Na te słowa (aż żałuję żem je powiedział), stryj namarszczył brwi, lecz wkrótce uśmiech na nowo zaigrał mu na ustach i żartobliwie dodał:
 — Otóż się właśnie o tem przekonamy.
 — Ależ drogi stryju, pozwól mi wypowiedzieć wszystkie wątpliwości, jakie mam, co do tego dokumentu.
 — Mów, mój chłopcze — nie żenuj się; wypowiedz całe swoje przekonanie; nie jesteś już moim synowcem, lecz kolegą.
 — A więc spytam cię najprzód stryju, co znaczą wyrazy: Yocul, Sneffels i Scartaris, o których nic dotąd jeszcze nie słyszałem.
 — Nic łatwiejszego. Niedawno właśnie przyjaciel mój August Peterman z Lipska przysłał mi mappę, która w tej chwili bardzo się nam przydać