Strona:Juliusz Verne - Podróż do środka Ziemi.djvu/21

i najrozmaitsze kombinacye grammatyczne i rozliczne odmiany słów posiada.
 — Tak samo jak i język niemiecki — wtrąciłem z niejaką dumą.
 — Tak — odpowiedział stryj, wzruszając ramionami — z tą tylko wszakże różnicą, że język islandzki posiada trzy rodzaje jak grecki, a deklinuje imiona własne jak łaciński.
 — A druk tej książki — znowu zapytałem, zaczynając się naprawdę wstydzić swojej obojętności — czy ładny i wyraźny?
 — Druk! a któż ci tu o druku powiedział, szalony dzieciaku! Druk mu przyszedł do głowy! On myśli że to drukowana książczyna! Ależ nieuku, to jest rękopism i do tego rękopism runiczny!
 — Runiczny?
 — Tak, runiczny! teraz mi się spytasz zapewne o znaczenie tego wyrazu.
 — Bynajmniej — odpowiedziałem tonem człowieka obrażonego w swojej miłości własnej.
 Stryj nie zważając na to, począł mi objaśniać i tłomaczyć rzeczy, których wcale nie byłem ciekawy.
 — Runa — mówił mi — są to głoski pisma niegdyś na Islsndyi używanego, a według tradycyi, przez Odina samego wynalezione. Masz tu oto, przypatrz się i podziwiaj te typy, wyszłe z wyobraźni samego bóstwa.