Strona:Joachim Lelewel - Mowy i pisma polityczne.djvu/017

 Obowiązkiem tego komitetu będzie, podane mu dzieło lub pismo jak najspieszniej poznać i swoje zdanie autorowi otworzyć. Jeśliby znalazł coś coby mogło autora urażać, winien go ostrzedz i wynurzyć życzenie bądź wstrzymania publikaty, bądź odmiany.
 Wolno jest autorom dzieła i pisma swoje pod zdanie komitetu tego poddawać. Jeśli nie poddają pod jego zdanie, sami są za swe dzieło odpowiedzialni; jeśli poddali pod zdanie komitetu, a jednak przestrogi i rady jego nie usłuchali, niemniej są odpowiedzialni, gdy o to pociągnięci zostaną; jeśli zaś zadosyć jego przestrodze i radzie uczynili, stają się wolni od odpowiedzialności, choćby w ich dziele co zdrożnego znaleźć się mogło.
 Redaktorowie pism periodycznych politycznych, w których najłatwiej wykroczenia wcisnąć się mogą, wszystko co w ich piśmie umieszczone być ma, jestli to politycznego i publicznego interesu, albo naukowego, czy potocznego, obowiązani są koniecznie pod zdanie komitetu doradczego poddawać. Wolno im przestróg i rady nie usłuchać; ale komitet doradczy może w ten moment wezwać władzy policyjnej dla wstrzymania rozchodzenia się pisma, jeśli tego uzna potrzebę, a winien niezwłocznie o ich niepowolności urząd właściwy obwieścić, zaczem redaktor lub autor artykułu w piśmie periodycznem umieszczonego, zostaje do odpowiedzialności pociągniony, i sądownie oczyścić się winien, albo karze uledz.
 W ważniejszych razach, upoważniony jest komitet doradczy podobnie postąpić z autorami dzieł i pism do jego zdanie przyniesionych, albo przynajmniej przesłać zawiadomienie do komitetu rozpoznawczego i niepowolności autora.