Przejdź do zawartości

Strona:Jerzy Liebert - Poezje.djvu/41

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
ŚNIEG


Słuchaj... Słuchaj... Padają białe płatki
Nieba, czy kwiatów, czy pocałunków matki.

Tak mi się myśl splątała w zawierusze...
Padają płatki na usta, na serce, na duszę,

I słowa padają gorące, ale to wszystko niejasne —
Słuchaj... Słuchaj... A może to tylko jest piasek?