w Poznaniu. Był kolejno dyrygentem w Filharmonii w Lublinie, Bydgoszczy i Poznaniu. W latach 1959—1961 dyrektor Państwowej Opery w Karl-Marxstadt, w NRD. Dyrygował licznymi koncertami symfonicznymi i przedstawieniami operowymi w NRF, Włoszech, Szwecji, Norwegii, Związku Radzieckim, w Czechosłowacji i w Jugosławii. W roku 1962 odbył tournée po Stanach Zjednoczonych. Od sezonu 1963/64 dyrektor Opery im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. W kwietniu 1969 zgłosił rezygnację z zajmowanego stanowiska, podpisując dwuletni kontrakt na prowadzenie jednej z prowincjonalnych oper w Niemczech Zachodnich.
Jeszcze w czasie studiów w Poznaniu ożenił się w 1947 z koleżanką z PWSM, z klasy śpiewu, Ireną Malewicz, która w roku 1961 zginęła tragicznie w wypadku samochodowym w NRD.
JASKÓLSKA URSZULA — ur. 5.II.1915 w Piasecznie pod Warszawą, córka rzeźnika Zygmunta Sobczaka i Anieli z Pędzichów. W roku 1931 wyszła za mąż za ogrodnika w Jeziornej, Tomasza Jaskólskiego, który zginął w kampanii wrześniowej. Córka Jaskólskiej, Weronika /ur. 1934/, zginęła wraz z mężem, technikiem budowlanym, w katastrofie motocyklowej w roku 1961, pozostawiając syna Wiesława, ur. 1952. Lokatorami Jaskólskiej od wielu lat są Kubiakowie: Edward z żoną Danutą i synem Robertem.
Urszula Jaskólska pracuje u Adama Nagórskiego w charakterze "dochodzącej" gospodyni. Ma duże i nieustanne kłopoty z wnukiem.
JAŚKO KAZIMIERZ — ur. 24.VII.1921 w Łowiczu, syn kupca kolonialnego, Mariana Jaśko i Janiny z Wojtałów. Maturę zdał w 1939. Okres okupacji spędził w Łowiczu, pracując w sądzie powiatowym. Po wojnie, w latach 1945—1947, studiował na wydziale humanistycznym Katolickiego Uniwersytetu w Lublinie. Jesienią 1947 przeniósł się na Uniwersytet Warszawski, na wydział prawa. Członek katolickiego, lecz współpracującego z władzami stowarzyszenia "Pax" i współpracownik tygodnika Dziś i jutro. Od 1949, to jest od chwili założenia, współpracownik Instytutu Wydawniczego "Pax". W roku 1951 rozstał się z "Paxem" i wstąpił do Partii. Autor powieści produkcyjnej Praca wyżej /1952/ oraz zbioru reportaży z Ziem Odzyskanych Na granicach pokoju /1953/ W roku 1953 otrzymał Nagrodę Państwową III stopnia.
W latach 1953—1955 naczelny redaktor dziennika partyjnego w Koszalinie, 1955—1958 korespondent Trybuny Ludu w Moskwie. 1958—1961 korespondent tego samego dziennika w Paryżu. W 1962 podróżował po Stanach Zjednoczonych, skąd przywiózł tom reportaży Intryga i dolar /1963/. Po powrocie do kraju zostaje w roku 1964 naczelnym redaktorem popularnego tygodnika Panorama Tygodnia, w której pod pseudonimem "Oset" publikuje felietony, odznaczające się wyjątkowo ostrą napastliwością w stosunku do wszelkich przejawów tzw. rewizjonizmu. Od 1967 wykładowca na Studium Dziennikarzy Polskich. Od końca 1967 prowadzi w Telewizji stałą audycję polemiczną "Kontrowersje". Po wypadkach marcowych mianowany jesienią 1968 prodziekanem wydziału filozoficznego Uniwersytetu Warszawskiego.
KELLER BARBARA /1893—1945/ — ur. 15.II.1893 w Krzeszowicach, z domu Lech, córka Józefa Lecha, w młodości lokaja u hr. Potockich w Krzeszowicach, a potem właściciela pensjonatu w Poroninie pod Zakopanem, ożenionego z Marią Marusarzówną — córką zamożnego gazdy. Po tragicznej śmierci swego narzeczonego, Andrzeja Krzeptowskiego, który w zimie 1912 roku zginął
Strona:Jerzy Andrzejewski - Miazga cz. 3.djvu/13
Ta strona została przepisana.
