Strona:Jeden trudny rok opowieść o pracy harcerskiej.pdf/143

 — Ależ, Hubert, wielu chłopców nie ma zainteresowania dla obecnych egzaminów na stopnie!
 — To też wprowadzimy nowe. Według projektów, planów pracy, opracowanych podobnie, jak kiedyś Oskar Żawrocki. Tylko praktyczniej.
 Na to szmer powstał. Bo jednych uderzyło, że taka świętość, jak tekst egzaminu na stopień, może zostać naruszona, drudzy zaś, którzy czytali owe projekty, zgłaszali swe uwagi i uzupełnienia. Hubert z tego skorzystał. Odrazu w czasie odprawy skierował zainteresowanie uczestników na to, by ustalić punkty prób harcerskich, zapomocą których harcerze „czwórki“ mieli wypróbowywać siebie samych, czy są zdolni do czynów, jakich od nich życie może zażądać. Mając przed sobą projekt stopnia przodownika „przefasonowywali” go po swojemu. Każdy coś dorzucał. Zaproponowane tam wymagania, nie zmieniając ich, aby nie mnożyć zbytnio projektów, rozbili na trzy odrębne grupy w sposób następujący:
 Harcerzem — przodownikiem może zostać po roku solidnej służby w harcerskiej grupie przodowniczej harcerz lub cywil, który:
 charakteryzuje się tem, że:

zgłębia istotę prawa i przyrzeczenia, podporządkuje się zwartym w nich zasadom ideowym.