Strona:Jaroslav Hašek - Przygody dobrego wojaka Szwejka.pdf/33

 Wszystkie wyżej wymienione oskarżenia przeciwko mnie opierają się na prawdzie.

Józef Szwejk

 Podpisawszy, zwrócił się do surowego pana:
 — Czy każe mi pan jeszcze coś podpisać? Czy może mam przyjść dopiero jutro rano?
 — Z rana zostanie pan wywieziony do sądu karnego — usłyszał w odpowiedzi.
 — O której godzinie, proszę pana? Żebym przecie, broń mnie Boże, nie zaspał!
 — Precz! — zabrzmiało na Szwejka dzisiaj po raz drugi to słowo zza stołu, przy którym stał.
 Powracając do swego nowego zakratowanego mieszkania, Szwejk rzekł do dozorcy, który go przyprowadził:
 — Wszystko tu jest akuratne, jak w zegarku.
 Jak tylko drzwi się za nim zamknęły, jego współaresztowani zasypali go mnóstwem pytań, na które Szwejk odpowiedział jasno:
 — Akurat się przyznałem, że zabiłem arcyksięcia Ferdynanda.
 Sześcioro ludzi skuliło się w przestrachu pod zawszonymi kocami, tylko Bośniak rzekł:
 — Dobro doszli.
 Układając się na pryczy, mówił Szwejk:
 — Głupia sprawa, że nie mamy tutaj budzika.
 Ale rano zbudzili go bez budzika i punktualnie o szóstej wywozili Szwejka w „zielonym Antku“ do krajowego sądu karnego.
 — Kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje — rzekł Szwejk do swoich towarzyszy podróży, gdy „zielony Antek“ wyjeżdżał z bramy komisariatu policji.