Strona:Janusz Libicki - Granice opodatkowania.djvu/46

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
44

ustanny wzrost. O ile obciążenie to w roku 1927 wynosiło 9.2% dochodu (łącznego, a 13.4% dochodu przechodzącego przez rynek), przypadającego na jednego obywatela, to w roku 1934 wzrasta ono do 14.2% dochodu (łącznego i aż 20.7% dochodu, przechodzącego przez rynek). W stosunku do roku 1928 wzrost udziału wpływów z podatków i monopoli w przeciętnym dochodzie obywatela wyniósł 37%.
Jak wspomniane już było poprzednio, pełny obraz całości obciążeń dochodu obywatela świadczeniami na rzecz gospodarki publicznej może dać tylko ogólna suma wydatków budżetowych. Tablica XII przedstawia ciężar finansowania ogółu wydatków państwowych w procencie przeciętnego dochodu, przypadającego na jednego obywatela.

Tablica XII
WYDATKI BUDŻETOWE NA GŁOWĘ LUDNOŚCI W PROCENCIE DOCHODU NA GŁOWĘ W LATACH 1927 — 1934
ROK WYDATKI REAL. W PROCENCIE DOCHODU WSKAŹNIK 1928 — 100
łącznego przechodzącego
przez rynek
1927 10.8 14.6 90
1928 11.2 16.3 100
1929 11.7 17.1 105
1930 13.4 19.6 120
1931 15.4 22.4 137
1932 16.7 24.4 150
1933 18.4 26.7 164
1934 19.7 28.6 175

Tablica XII jeszcze dobitniej odzwierciedla pogorszenie się sytuacji dochodowej przeciętnego obywatela w Polsce w omawianym okresie. Jego współudział w finansowaniu wydatków budżetowych państwa pochłaniał mu w roku 1927 10.8% jego dochodu (łącznego, a 14.6% przechodzącego przez rynek). W roku 1934 ten jego współudział w finansowaniu wydatków państwowych wzrasta do 19.7% jego dochodu (łącznego, a 28.6% dochodu przechodzącego przez rynek). Wzrost obciążenia przeciętnego dochodu społecznego, przypadającego na głowę ludności w Polsce, spowodowanego finansowaniem