Jeżeli sąsiad chciał powiedzieć, że mąż nie kłóci się z żoną, że brat nie kłóci się z bratem, złego słowa nie powie i nie uderzy, wtedy mówił:
— Kochają się, jak rodzina Roqui.
Z takich to rodów pochodzili ojciec i matka Ludwika Pasteura, którym wielki uczony dziękował tak pięknie za wszystko, co mu dali.
Chcę książkę tę zakończyć słowami, które powiedział Pasteur na posiedzeniu naukowem.
Powiedział tak:
— W każdym z nas jest dwóch ludzi: uczony, który jest z natury nie zapisaną kartą, który dzięki obserwacji, doświadczeniu i rozumowaniom pragnie wznieść się na wyżyny poznania; oraz człowiek wrażliwy, człowiek tradycji, wiary i wątpliwości, człowiek uczucia, opłakujący swe dzieci, który nie może dowieść, że się jeszcze z niemi zobaczy, ale wierzy w to i ma nadzieję, człowiek, który nie chce umrzeć tak jak robak, który mówi sobie, że tkwiąca w nim siła, przetrwa. Te dwie strony w jednej istocie ludzkiej różnią się między sobą, ale biada te-
