Strona:Jantek z Bugaja - Śpiewniczek polskiego żołnierza.djvu/9

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
—   7   —

Cesarza, Ojczyzny
Piersią nie zasłonił.

Cesarska korona
Oj, we Wiedniu się świeci,
Krwią, życiem jej bronią
Wierne polskie dzieci.

Nasz cesarz kochany
Oj, ukochał Polaków,
Naród polski cały,
Nasz Lwów i nasz Kraków.

My go też kochamy
Oj, Polacy żołnierze,
Gotowi za Niego
Dać życie w ofierze.



Tam na łące...

Tam na łące między kwiecie,
Kasia trawki nazbierała,
Warkoczyki złote plecie
I tak rzewnie narzekała: