Strona:Janina Zawisza-Krasucka - Anielka w szkole.pdf/95

 Nagle Stefek zerwał się z pościeli i zawołał wesoło:
 — Anielciu, wstawaj, już rano!
 Anielka zerwała się uszczęśliwiona. Pośpiesznie narzuciła na siebie bieliznę i w kilka minut potem siedziała wraz z rodzeństwem przy stole, popijając gorące mleko. Później przebrała się w białą sukienkę, która była tak pięknie nakrochmalona, że lękała się poprostu jej dotknąć. Matka włożyła dziewczynkom białe kapelusiki z czerwonemi kwiatami i podała im napełnione jadłem koszyczki, babcia zaś wsunąła każdemu do rączki jakąś monetkę i dzieci uszczęśliwione pobiegły do szkoły.
 Przed szkołą zebrała się już spora gromadka uczniów i uczenic. Wszyscy byli odświętnie ubrani, a oczy ich iskrzyły się radością. Dwa umajone wozy wyglądały również imponująco. Nawet konie były przystrojone i przy każdym ruchu potrząsały dzwoneczkami.
 — Pilnuj kapelusza! — wołała żona Tomasza Szczęśnika do swojej Elżuni.
 Powroźnik Hilary wyjął z kieszeni portmonetkę i dał synowi dwadzieścia groszy.
 — Bądź grzeczny, rozumiesz?
 Chłopak skinął głową.