Strona:Jana Długosza Dziejów Polskich ksiąg dwanaście - Tom IV.djvu/690

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

kom, tak byli myśleli, jak owi słabego i nieletniego wieku młodzieńcy, nie byłoby zginęło tyle pięknych zastępów, ani uległo w boju wojsko chrześciańskie, które chociaż w roku przeszłym świetnie zdawało się poczynać, przecież z dopuszczenia skrytych wyroków nieba zachwiało się później w powodzeniu i skończyło bardzo nieszczęśliwie.