bądź stanu ludziom, którzyby działać chcieli na szkodę królestwa Polskiego, udzielać rady, przyjaźni i pomocy, ale raczej jako nieprzyjacioł kraju i wspólnego państwa Litwy wszelkiemi siłami tłumić i tępić. I na nikogo więcej oglądać się nie mają, jedno na nas i naszych następców, jak to pomienieni panowie i szlachta za siebie i swoich potomków zaprzysięgli i na to złożyli nam swoję rękojmią. Będą także ustanowione w Litwie godności, posady i urzędy, takież same jak są w królestwie Polskiém, a mianowicie w Wilnie wojewoda i kasztelan Wileński, toż w Trokach i po innych miejscach, gdzie je uznamy za potrzebne, i te utrzymywać się mają stale i wieczyście. Na takowe zaś godności nie będą inni obierani, tylko wyznawcy wiary katolickiej, świętemu kościołowi Rzymskiemu podlegli. Wszelkie także urzędy dożywotnie, jakiemi są dostojeństwa, urzędy kasztelańskie, itp. samym tylko katolickim wyznawcom mogą być udzielane; oni tylko przypuszczani będą do naszej rady, i w niej mieszczeni, gdy rzecz toczyć się będzie o dobru publiczném; albowiem często osoby różnego wyznania zwykły się różnić i w chęciach, i zdradzać uchwały, któreby pozostać winny w tajemnicy. Wszyscy zaś, którym te swobody i przywileje nadajemy, przy nas Władysławie królu Polskim i Alexandrze Witołdzie wielkim Litewskim, dopóki żyć będziemy, niemniej przy naszych następcach, królach Polskich i wielkich książętach Litewskich, jacy od nas lub następców naszych ustanowieni będą, wiernie stać mają, i nigdy nas nie odstępować, owszem z całą wiernością i przychylnością nam i następcom naszym udzielać zawsze rady i pomocy. Ku czemu i to się jeszcze dodaje, że pomienieni panowie i szlachta ziemi Litewskiej, po śmierci Alexandra czyli Witołda, obecnie wielkiego książęcia Litewskiego, nie przyjmą ani obiorą kogo innego za pana i książęcia Litwy, tylko tego, którego król Polski lub jego następcy, za radą prałatów i panów tak królestwa Polskiego jako i Litwy, wybiorą i postanowią. Podobnież prałaci, panowie i szlachta królestwa Polskiego, w przypadku, gdyby król Polski zszedł bezpotomnie i bez prawego po sobie następcy, nie powinni obierać sobie nowego króla i pana, krom wiedzy i porady naszej, to jest Alexandra wielkiego książęcia, tudzież panów i szlachty ziemi Litewskiej, stosownie do brzmienia uchwały w poprzedniém pismie zawartej. Zastrzegamy przytém, iż rzeczonych swobód, wolności i przywilejów ci tylko panowie i szlachta ziemi Litewskiej mogą używać, którym udzielone są klejnoty szlacheckie królestwa Polskiego, i którzy są wyznawcami wiary katolickiej Rzymskiej, a nie odszczepieńcami i niewiernymi. Wszystkie nadto przywileje, które królestwu Polskiemu i Litwie przed siedmiu lub ośmiu laty, czasu koronacyi naszej albo po jej dokonaniu nadaliśmy i przyznali, niniejszém pismem potwierdzamy, uznajemy, i nada-
