Strona:Jana Długosza Dziejów Polskich ksiąg dwanaście - Tom III.djvu/325

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

skaził ukrzywdzeniem i osłabieniem tegoż królestwa: Władysławowi bowiem książęciu Opolskiemu, z Elżbiety siostrzenicy Kazimierza króla Polskiego zrodzonemu, wojewodzie Węgierskiemu, ziemię Wieluńską, która dawniej zwała się Rudzką, ze wszystkiemi zamkami w tejże ziemi Wieluńskiej, tudzież zamkami i miastami Olsztynem, (Holstin), Krzepicami i Bobolicami w ziemi Krakowskiej, nadto zamkiem i miastem Brzeźnicą w ziemi Sieradzkiej, przez Kazimierza króla Polskiego wspaniale i ozdobnie pomurowanemi, mimo odradzania i sprzeciwiania się prałatów i panów Polskich, wieczystém prawem nadał i zapisał; wielu nadto ustępstwami i nadaniami królestwo Polskie poszczerbił i pokrzywdził, tak iż się zdawało, że król Ludwik, możny posiadaniem królestwa Węgierskiego, bynajmniej nie myślał o utrwaleniu Polski, odzyskaniu części oderwanych przez Czechów, Sasów i Krzyżaków, o wzroście i pomnożeniu kraju, ale raczej starał się o to, aby królestwo Polskie poszarpać i osłabić. Dla złagodzenia jednak i ukojenia obruszonych na niego prałatów i panów Polskich, którzy nadanie uczynione z taką szkodą kraju Władysławowi książęciu Opolskiemu cierpko mu wyrzucali, nalegając, aby je cofnął i odwołał, równie ziemię Wieluńską wraz z zamkami i innemi miastami królestwa Polskiego temuż Władysławowi książęciu Opolskiemu ustąpioną, jako też księstwo i ziemię Dobrzyńską, nadaną Kazimierzowi książęciu Szczecińskiemu i Dobrzyńskiemu, wziął pod prawa lenne, zobowiązawszy obu książąt do uznania się lennikami Ludwika króla Polskiego, hołdującemi temuż królowi z rzeczonych księstw, ziem i powiatów, które do królestwa Polskiego powrócić miały, gdyby rzeczeni książęta bez potomstwa płci męzkiej pomarli.

Po koronacyi Ludwika odprawiono pogrzeb Kazimierza króla Polskiego, którego tu opisuje się porządek i okazałość, a któremu towarzyszyły płacze powszechne i narzekania Polaków, utyskujących, że z nim wygasł ostatecznie ród królów Polskich.

Po odbytym obrzędzie koronacyi na króla Polskiego, Ludwik król Węgierski zajął się wyprawieniem zaniedbanego aż dotąd pogrzebu Kazimierzowi królowi Polskiemu. Jakoż dnia dziewiętnastego Listopada, we Wtorek, uroczystość pogrzebowa, przez urzędników Kazimierza króla rozporządzona, odbyła się w ten sposób. Wyruszyły naprzód processye ze wszystkich kościołów i klasztorów miasta Krakowa, za któremi postępowały