Strona:Jan z Koszyczek - Rozmowy, które miał król Salomon mądry z Marchołtem.djvu/69

 gdzie są niewiasty, tam bywa swarzenie.
 Salomon: Pan Bóg dał mądrość w uściech moich, gdyż nie masz mnie równego po wszytkiej ziemi.
 Marchołt: Ten, który złe sąsiady miewa,
 o swej chwale przed wszytkimi śpiewa.
 Salomon: Rad zły ucieka, choć go nikt nie goni.
 Marchołt: Kiedy koziełek bieży zawodem,
 tedy się mu bieli pod ogonem.
 Salomon: Dobra niewiasta a cudna jest okrasa mężowi swemu.
 Marchołt: Garniec mleka napełniony
 dobrze ma być przed kotką strzeżony.
 Salomon: Niewiasta mądra buduje sobie dom, ale szalona zbudowany kazi rękami.
 Marchołt: Garniec dobrze wypalony
 lepiej trwa niźli namoczony.
 A kto dobre dobrym roztwarza,
 rad się czystego napija i jeszcze powtarza.
 Salomon: Niewiasta, która się Boga boi, będzie chwalona.
 Marchołt: Kotka, która dobrą skórę ma, będzie obłupiona.
 Salomon: Niewiasta sromieźliwa ma być miłowana.
 Marchołt: A mleko ubogiemu ma być pożądano.
 Salomon: Kto kiedy niewiastę mocną najduje.
 Marchołt: A kota kto u mleka wiernego widuje.
 Salomon odpowiedział: Żadny.
 Marchołt: Takież ci niewiastę rzadko.
 Salomon: Niewiasta cudna a poczliwa ma być szanowana nad wszytki ine znamienitsze dary.
 Marchołt: Niewiasta ciała tłustego,
 rada dawa żywota swojego.
 Salomon: Cudna rzecz jest biały czepiec na głowie niewieściej.
 Marchołt odpowiedział: Pi- || sano jest: