Strona:Jan Sygański - Z życia domowego szlachty sandeckiej.djvu/143

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Na to wziął od Pana Jurka[1] gotowych pieniędzy 140 flor.
Potem uprzedał spólnego towaru, miedzi, stali, blachy żelazne i szyszaki, wziął flor. 203.
Pan Jerzy wydał na doprowadzenie towaru z Sącza do Nowego Miasta[2] i na legumina i za jeden plet flor. 66 gr. 16.
Item Pan Czaplic poprzedał płty, za które pieniądze powziął flor. 54.
Summa impens z Sącza do Torunia, uczyni flor. 2.192 gr. 22⅓.
Za wszytko przedanie towaru i za pty, bo nic nie borgował uczyni flor. 2.619 gr. 10.
Zaczem się zysku nie pokazuje tylko flor. 426 gr. 18.
Na każdego z nich rachując dobrze flor. 213 gr. 9.
Porachowawszy wydatek i impensy Pana Czaplicowe, tak jako się w Regestrze najduje, nie mógł Pan Czaplic brać na swą stronę flor. 729 gr. 22.
Którą summę sam do regestru napisał i per negligentiam[3] grosze opuścił, bo mu nie przyszło powziąć tylko flor. 504 gr. 28 według rachunku, i tu error, bo Pan Czaplic kładzie wydatku impensi z Sącza aże na dół flor. 322, przywłaszczając sobie za własne pieniądze. A on na tę summę flor. 322 powziął od Pana Jerzego według Regestru flor. 140, z których flor. 140 i ze flor. 203 zostaje reszty u Pana Czaplica flor. 23, które przy nim zostały.
Item powziął za spólny towar, za miedź, za stal, za blachy, za szyszaki flor. 203.
Item za pty flor. 54. Defalcando z sumy powziętej od Pana Czaplica flor. 729 gr. 22.
Summa, która jemu przychodzi flor. 504 gr. 28.
Zostaje przy Panu Czaplicu flor. 224 gr. 24, które właśnie przynależą Panu Jerzemu słusznie.[4]


∗                    ∗
  1. Od Jerzego Tymowskiego, którego nieraz nazywano Jurkiem.
  2. Do Nowego Miasta Korczyna, nad rzeką Nidą i Wisłą.
  3. Nie dziw, że kupiec wplata nieraz słowa łacińskie w zapiski swoje. Cechmistrze bowiem rozmaitych rzemiosł sandeckich, pisali po łacinie wcale poprawnie, jak się pokazuje z przechowanych świadectw, wydawanych wyzwolonym towarzyszom (litterae bonae conversationis). Miałem pod ręką takie 2 oryginalne świadectwa z pieczęciami, pisane po łacinie w Nowym Sączu, w r. 1651 i 1731.
  4. Act. Consul. Sandec. T. 35, p. 386–388.