do którego wchód z dołu okrągły, z niego sionka mała przed izbą. W izbie okien 11 po trzech stronach, piec polewany, drzwi dwoje, z jednych wyjście gankiem do izby górnej murowanej, w której okno, piec, komin. Z niej komnata, z niej izba stołowa, okna, piec malowany. I druga komnata na północy, okno 1. Z tejże komnata ciemna drewniana, a przy niej izdebka, okien 3, piec, sień, w której okien 2. Z niej sala, potem izba, okien 6, piec polewany. Z tej izby izdebka murowana, drzwi malowane, okien 2, piec. W bok izdebki komnata, sień, w której okien 2, k’temu drzwi do izby na wschód słońca, a z tej izby drzwi do komnaty, okien 3, komin murowany. Z tejże sieni jest drugi wchodek do sklepiku[1], u którego drzwi żelazne, okno jedno z kratą, a potem przejście do sieni przez kancelaryą. U dołu zaś budowany jest sklep, który przeszły starosta wywiódł, z teraźniejszy dał go potynkować, drzwi żelazem obkowane. Izba murowana, w której okna szklane 2, piec, drzwi malowane. Z niej komnata zamczysta. Pod tem murowaniem piwnice dwie zamczyste. Wyszedłszy z piwnicy komora, druga komora takaż. Furtka w murze, drzwi do niej żelazne. Dalej idąc jest sień, okno 1, w której jest sklep, okien 2 z kratami, drzwi żelazne, naprzeciwko kancelarya. W niej okien 3, piec, komnata murowana zamczysta, komin murowany. Z niej sionka i izdebka zamczysta z oknem, piecem, kominkiem i z komnatą. W tejże sieni drugi sklep, także zamczysty do chowania ksiąg grodzkich, okno 1 z kratą. Pod tymi gmachami murowanymi są dwie piwnice sklepiste, między niemi sionka. Na górze jest komnata, okien 2. W bok górnej komnaty jest wieża szlachecka w murze, w której siedzenie wierzchnie i ziemne[2], drzwi żelazne, piekarnia, w której piec czarny, okien 2, drzwi na zawiasach. Z niej komora i druga, na niej kuchnia przy murze. Z jednej strony izba, z drugiej komora, przed nią studnia. U tych wszystkich wzwyż opisanych gmachów są drzwi na zawiasach z skoblami, wrzeciądzami, a w niektórych zamki. (Lustracya wojwództwa krakowskiego z r. 1616 przechowana w jednem z archiwów warszawskich).
Do str. 24. — Przemianki, czyli uczciwe przezwiska, otrzymywane przy wyzwoleniu, stawały się zwykle nierozłącznymi towarzyszami przez całe życie. Tak między innymi znajduję w aktach: Tatar alias Groszek, Darmochód al. Skroniowski, Marcin Cieluszek
