Strona:Jan Sygański - Historya Nabożeństwa do Najśw. Serca Jezusowego.djvu/50

stało. W klasztorze wiedziano już o tem, kto był tą „uprzywilejowaną osobą“. Jedna nowicyuszka bowiem znalazła własnoręczną notatkę mistrzyni swej Maryi Alacoque, w której ona objawienie swe krótko spisała. Tym sposobem wykryło się wszystko i cały nowicyat dowiedział się niebawem, co o swej mistrzyni i jej ulubionem nabożeństwie, trzymać należy. Dnia tedy 20 lipca 1685, w dzień imienin bł. Małgorzaty, nowicyuszki porozumiawszy się z sobą, urządziły naprędce w sali ołtarzyk, na którym umieściły obrazek Serca Pana Jezusa, narysowany na papierze. O ile ołtarzyk pozbawiony był wspaniałości w oczach ludzkich, o tyle zdobiły go w oczach Bożych niewinność i ofiarność dusz czystych, przed nim się korzących Panu z prostotą. Mistrzyni uczyniła to najpierwsza, w sposób dotąd niepraktykowany: padła na kolana przed obrazem Serca Jezusowego i oddała się głośno i uroczyście na usługi Jego. Następnie dopełniły nowicyuszki tej samej ofiary, powtarzając za nią po kolei akt poświęcenia się tej sprawie. Był to pierwszy publiczny hołd oddany Najśw. Sercu Jezusowemu.
 Za przykładem nowicyatu poszły trzy inne klasztory, których przełożonemi były