Strona:Jan Sygański - Historya Nabożeństwa do Najśw. Serca Jezusowego.djvu/123

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

14) Uwagi o Najśw. Sercu przez ks. Dewin S. J. Berdyczów 1742.
15) Bractwo Najśw. Serca Jez. w kościele poznańskim S. J. Poznań 1743, druk. S. J.
16) Kazanie o Najśw. Sercu Jez. circa an 1750, przez ks. Michała Dołszkiewicza S. J.
17) Przykłady z cnót i życia Świętych Pańskich, zebrane przez ks. Jana Franciszka od św. Józefa, kaznodziei zakonu Schol. Piar. 1750. Kraków in 4°. Dedykowane królewiczowej Konstantowej Sobieskiej. Na str. 254—269 są dwa kazania na dzień Najśw. Serca Jez.
18) Kazań świątalnych X. Idziego Madejskiego od św. Józefa Schol. Piar. T. II. Warszawa 1755 in 4°. Dedykowane królewiczowej z Wesslów Sobieskiej. Jest tam sześć kazań na dzień Najśw. Serca Jez. str. 242—302.

19) Kazanie na wprowadzenie bractwa i Najśw. Serca do kościoła św. Piotra i Pawła w Krakowie S. J., przez ks. Józefa Płochockiego S. J. Poznań 1766, druk. S. J.[1].

  1. Ks. Józef Płochocki, był jednym z największych zelatorów nabożeństwa do N. Serca Jez. w Polsce w XVIII. wieku. Urodził się 15 sierpnia 1719, do zakonu Jezuitów wstąpił w Krakowie 29 sierpnia 1735, umarł 11 październ. 1787