szkaplerz Najśw. Maryi Panny z góry Karmelu; Teatyni szkaplerz Niepokalanego Poczęcia; Synowie św. Franciszka Serafickiego głównie pobudzali pobożność wiernych do Męki Pańskiej. Wizytki są duchami opiekuńczemi nabożeństwa do Serca Jezusowego, powstałego w zaciszu ich klasztoru w Paray-le-Monial — a Jezuici są jego apostołami. I nie są to bynajmniej czcze wyrazy i przechwałki. Wspomina o tem wyraźnie bł. Małgorzata Alacoque w liście 97, 100 i 104. W liście zaś 184 tak powiada: „Pan Jezus dał mi poznać niewątpliwie, że obrał Tow. Jez. na rozszerzenie po całym świecie tego cudownego nabożeństwa i na przysporzenie mu tym sposobem niezmiernej liczby sług wiernych, stałych przyjaciół i dzieci przejętych niezmierną wdzięcznością“. — Któż zresztą bardziej miał się ubiegać o cześć Jezusową, jeśli nie członkowie tego zakonu, którym noszenie najchwalebniejszego imienia Jezus dostało się w udziale?
W Instytucie Tow. Jez. znajduję osobne listy, pełne zachęty do czci Najśw. Serca: 1) O. Wawrzyńca Ricci jenerała, d. 3 czerwca 1767 r.; 2) O. Stanisława Czerniewicza, wikaryusza jeneralnego, dnia 8 maja 1784 roku; 3) Akta kongrega-
Strona:Jan Sygański - Historya Nabożeństwa do Najśw. Serca Jezusowego.djvu/116
Ta strona została przepisana.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b4/Jan_Syga%C5%84ski_-_Historya_Nabo%C5%BCe%C5%84stwa_do_Naj%C5%9Bw._Serca_Jezusowego.djvu/page116-1024px-Jan_Syga%C5%84ski_-_Historya_Nabo%C5%BCe%C5%84stwa_do_Naj%C5%9Bw._Serca_Jezusowego.djvu.jpg)