nierządnic i rekrutują się niekiedy nawet z pomiędzy kobiet przyzwoicie wychowanych. Stręczycielka pierwszorzędna stara się zabierać jaknajwięcéj znajomości z pannami mającemi niezbyt troskliwą opiekę rodzinną, lub nie mającemi jéj wcale; zawiązuje np. rozmowę w publicznym ogrodzie z nauczycielkami, bonami lub innemi młodemi osobami, przyjemną konwersacją zyskuje sobie pewien stopień zaufania, z pomocą którego bada stosunki i wewnętrzny nastrój przyszłej ofiary, zwolna wystawiając niewdzięczność pracy i potrzeby młodego wieku, ukazuje najprzód w oddali, a następnie coraz wyraźniej, środek korzystnego i przyjemnego spożytkowania się. — Proces taki najczęściej nie załatwia się jednego dnia, lecz szanowne przewodniczki są dość cierpliwe, zwłaszcza jeśli miarkują, że te zachody opłacą się należycie. Zyskawszy sobie raz nową klientkę, stręczycielka wzywa ją potém do siebie, ile razy potrzebuje, a to bądź osobiście, bądź przez korrespondencję. Mamy przypadkiem w oryginale parę takich zapraszających listów: odznaczają się one naturalnie ostróżnym lakonizmem. (Co do puszczania towaru w obieg, rozmaite także, niekiedy nawet dość złożone bywają sposoby. I tak, prócz dostarczania na żądanie, zdarza się, iż jaka podupadła wdowa w towarzystwie ładniutkiej kuzynki, chodzi prosić o wsparcie młodych ludzi znanych z dobrego serca, a zarazem z zamożności i gustu. Inną razą jakiś ojciec lub matka, załączając robótkę swéj córki, upraszają listownie o jéj kupno: naturalnie, nabywca robotki może powziąść chęć poznania zręcznej i cieniem osłoniętej robotnicy i t. p.). Stręczycielki drugiéj kategorji, t. j. stręczące do domów publicznych, są to zwykle żydówki roznoszące po domach towary łokciowe lub owoce. Robiąc zna-
