archimedesowską, za pomocą której poruszać się miała owa korweta pancerna, niepojętym sposobem w prosty, stary prom przemieniona. Gdy zaś tymczasem zawarto już zawieszenie broni, więc i dla braku floty i dla opóźnienia się całej akcyi w ogóle, nominacya p. Kluszczyńskiego na tajnego admirała nie nastąpiła wcale.
Orędowniczka tymczasem prowadziła walkę zawziętą z Postępem, dowodząc, że zachwalany ambasador, major Bombogromski, się nie popisał. W istocie utrzymywano, że przez cały rok swego pobytu w Krachenburgu ani razu ust nie otworzył. Było to wierutnem kłamstwem, albowiem faktem jest historycznym, że kiedy pewnego razu, podczas audyencyi, kanclerz państwa Chaocyi kichnął, major Bombogromski zawołał donośnym głosem:
— Zur Genesung!
Co w urzędowym języku chaockim znaczy: na zdrowie.
Nie potrzebuję dodawać, że hr. Skirgiełło, rzuciwszy się najpierw zawzięcie w akcyę polityczną i wyszafowawszy niemało idealników, spostrzegł niebawem, że specyaliści w tym zawodzie drażnią mu nerwy jeszcze gorzej od niepolitycznych grandów i hidalgów; porzucił więc wszystko, nim się jeszcze skończyło, i obrał sobie inny jakiś rodzaj sportu. Nie jestem pewny, czy nie pojechał polować na krokodyle w Nilu. Zapewne to w przewidywaniu tego obrotu rzeczy, dr. Mitręga myślał zawczasu o przemienieniu Orędowniczki na pismo akcyjne. Ponieważ atoli losy tego organu złączone są do pewnego stopnia z dalszym ciągiem tej powieści, więc pomówimy o nich w następnych rozdziałach, w których już nam zawikłania polityczne nie będą przeszkadzały zajmować się osobistemi sprawami naszych bohaterów i bohaterek.
Przedewszystkiem przypatrzmy się, kto niecierpliwiej wyglądał „wyjaśnienia się stosunków politycznych“, Stanisław, czy panna Natalia? Wiadomo nam bowiem, że wyjaśnienie się to było terminem, do którego sekretarz kazał czekać przyszłym państwu młodym.
