Przejdź do zawartości

Strona:Jan Kochanowski z Czarnolasu.djvu/013

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Ożenienie to przyniosło mu wielkie szczęście i spokój, a siedząc na wsi w Czarnolasiu pod rozłożystą lipą rosnącą tuż przed dworem, wziął się do pracy i tu jakby nowy Dawid wyśpiewał: Psałterz, który poświęciwszy swemu przyjacielowi ks. Myszkowskiemu, wtedy już Biskupowi krakowskiemu, po raz pierwszy w Krakowie 1578 r. drukował. Psałterz ten, czyli Psalmy Dawida, odrazu w całym narodzie wielką zrobiły dla Kochanowskiego sławę.
Jan Kochanowski ciesząc się sławą i wziętością u najbliższych, podejmując u siebie gościnnie i serdecznie hetmana Zamojskiego, biskupa Myszkowskiego i innych znakomitych ludzi, cieszył się także i liczném potomstwem z pośród którego najmłodsza dzieweczka Urszulka była jego ukochaném dziecięciem. Żyjąc tak wesoło i szczęśliwie, Kochanowski coraz to nowe układał wiersze, a jedne piękniejsze od drugich.
W r. 1575, po śmierci króla Zygmunta Augusta, i ucieczce Walezego, Jan Kochanowski udał się w listopadzie na obiór nowego króla, którego téż w osobie Stefana Batorego w Grudniu tegoż roku obrano. Powróciwszy do domu zajął się dalszą pracą. Lecz oto r. 1579 ukochana dziecina owa Urszulka, która będąc cu-