Strona:Jan Eichhorn-Śpiewnik Powstańczy.djvu/78

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
59.  Chryzantemy.


 
Ty pytasz mnie dlaczego już...
Umieram wśród wiosennych róż.
Ach wierzaj mi że w sercu rany
Zadałaś mi jedyna ty.
Bolesne były moje sny, i z bólu byłem chryzantemy.

Gdy teraz ginę z każdym dniem.
Nie winię cię bo dobrze wiem
Że już nadchodzą śmierci dreszcze
Więc powiedz i przysięgnij mi że na mój grób
W zaduszny dzień chryzantemy białą rzucisz jeszcze.

O żegnaj mi po wieczny czas,
Dziś widzę cię ostatni raz,
Namiętność życie mi odbiera
Więc powiedz i przysięgnij mi że na mój grób,
W zaduszny dzień chryzantemy białe rzucisz jeszcze.

O żegnaj mi ostatni raz
Zobaczę cię po wieczny czas
Tam razem kiedyś się zejdziemy
Szczęśliwa żyj pamiętaj mnie i niech dwie białe rączki twe
Na grób położę chryzantemy.