w tych granicach do Polski należące, mogły teraz uzyskać z jej rąk wolność i pomoc do zorganizowania własnego bytu państwowego i w następstwie stać się w imię wspólnego interesu obrony przed zaborczością rosyjską jej naturalnymi sojusznikami. Tem właśnie kierował się rząd polski w zabiegach, aby ewentualne rokowania pomiędzy Polską i Rosją postawić w szerszej płaszczyźnie i objąć niemi całokształt stosunków pomiędzy Rosją i jej pozostałymi sąsiadami od zachodu, to jest Litwą, Łotwą, Estonją, Finlandją, a po części Rumunją. W tem tkwiło źródło czynnego współdziałania z Łotwą, kiedy wojsko polskie oswobadzało dawne Inflanty polskie, aby je oddać młodej Republice Łotewskiej i stąd wreszcie wypłynął realny plan stworzenia państwa białoruskiego ze stolicą w Mińsku oraz państwu ukraińskiego ze stolicą w Kijowie.“
