Strona:J. I. Kraszewski - Wspomnienia Odessy, Jedysanu i Budżaku T.II.djvu/14

12

15. LIPCA

lić, objaśniać o swojéj krzywdzie i wypadku jak co było, jak się sądzili w Pałance; a Ataman wysłuchawszy całéj sprawy, spyta obwinionego:
 — Z jakiego ty bratku Kurzenia? — a gdy ten powie, do jakiego należy i nazwie go po imieniu, Ataman krzyknie na chłopców —
 — A pójdźcieno, poproście do mnie Atamana, takiego Kurzenia.
 Gdy Ataman przyjdzie i spyta piérwszego:
 — Po coście mnie bratku wołali?
 Ten mu powié:
 — Czy to waszego Kurzenia Kozak?
 Ataman obróciwszy się do niego:
 — Toś ty naszego Kurzenia Kozak?
 — Tak ojcze, waszego, — odpowie Kozak z pokłonem, potém piérwszy Ataman, rozpowie drugiemu całą sprawę i zdarzenie Kozaków — i mówi tak:
 — A co bracie będziemy robić z tymi kozakami?
 Przybyły Ataman pyta ich:
 — Wszak to was już i Pałanka sądziła?
 — Sądziła ojcze — I pokłonią się razem —