Strona:Józef Piłsudski - Gieografja militarna Królestwa Polskiego (1910).djvu/30

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

skutkiem wyjścia strzelców. Największa zmiana zaszła w gub. Łomżyńskiej. Stamtąd przeszło połowa wojska została przeniesiona do Warszawy i na lewy brzeg Wisły. Załogę z gub. Łomżyńskiej można było spotkać w całym kraju niemal. W gub. Piotrkowskiej wojsko zdwojono, w gub. Kaliskiej obsadzono nim nowe punkty.
Oprócz wojny japońskiej i rewolucji naszej znaczne zmiany w dyzlokacji wojsk wywołała rewolucja „rosyjska“. W miarę, jak w Rosji potrzebne było wojsko, rząd sięgał do swych głównych składów — do okręgów wileńskiego i warszawskiego. Pod tym względem największe znaczenie miały wypadki w kraju Nadbaltyckim, ruchy łotewskie. Te ostatnie ściągnęły wojsko z gub. Suwalskiej i całą dywizję piechoty z okr. warszawskiego, po jednej brygadzie z gub. Łomżyńskiej i Siedleckiej. Powstanie moskiewskie ściągnęło część wojska z gub. Łomżyńskiej. Ruchy agrarne w głębi Rosji spowodowały powołanie pod broń kozaków 3-linji, a więc całą męską ludność kozacką. Gdy jednak kozacy zaczęli okazywać niezadowolenie, puszczono ich do