Ta strona została uwierzytelniona.
Gwiazdom, kwiatom, ptakom, pieśni —
Nie rozkaże wola człeka —
W piersi, co chwila jej cieśniej
Rozwarła skrzydła — ucieka...
Smutne, biedne, nasze życie,
Za tumany, za chmurami,
Gwiazd nie ujrzysz na błękicie,
Ni zieleni pod nogami.
Chmurno w niebie, a gdy słońce
Na chwilkę się nam wychyli,
Złotych nas promieni końce,
Musną i znikną po chwili!
Smutne życie, ludzie smutni,
Bo czyż sercom ich dać wiarę?
Na uczucie dziś rozrzutni,
Jutro — w kąt pamiątki stare!
Kiedyś — ktoś nas posłucha,
Kiedyś może zrozumie...
Duch przemówi do ducha...
Serce znajdzie się w tłumie...
Kisiele. 1854 r.
