skim podnoszony od Andrzeja Wasilona Biskupa Wileńskiego, według ceremonij chrześciańskich, a zachowując starozwykłe obyczaje podnoszenia wielkich Xiędzów, był w czapkę Xiążęcia i w szaty k’temu należące ubrany, tamże mu miecz i laskę Marszałek Litewski Wielki i pieczęć Xiążęcą oddawał, według zwyczaju. Anna także Xiężna zaraz czasowi i ceremonjom takim należące, z nim była podnoszona, potém tryumfy etc.” Podnoszenie na tron, podawanie czapki, płaszcza, miecza, laski i pieczęci, stanowiły główne uroczyste ceremonjału obrządki. Czapka i ubiór zwierzchnictwa, miecz surowéj sprawiedliwości, laska łaskawości ojcowskiéj, pieczęć szafunku rządów, były znamionami.
W późniejszych czasach przy podnoszeniu, napominano W. Xiążąt z uszanowaniem, aby cnót dawnych pilnując, silnie, sprawiedliwie, łaskawie, gorliwie ludem swoim obyczajem Witoldowym rządzili.
Krzyżacy nie mogli dłużéj pozostać nieczynni, a raczéj niepomszczeni. Sprzyjało ich zamiarom przybycie gości zagranicznych z Francji i innych zachodnich krajów. Z Anglji nadjechał Hr. Henryk Derby, ale ten z powodu sporu i zabójstwa popełnionego przez jednego ze swych towarzyszów, zaraz się nazad wrócił. Marszałek Engelhardt Rabe z Komandorami i obcemi gośćmi, wyciągnął ku Johannisburgowi, gdzie stół poczestny zastawiono. Po Marszałku piérwsze tu zajmował miejsce niosący chorągiew Ś. Jerzego Rycerz Apel Fuchs. Ztąd poszli na Kolno i Łomżę ku Surażowi nad Narwią, zamek dany przez Króla X. Janowi Mazowieckiemu, nieprzyjaznemu Zakonowi, a teraz należący jakoby do Witolda. Zamek ten jeziorem oblany i silnie broniony, wzięty został przecie: dowódzca i załoga w niewolę poszli, a grod spalono. Szczęściem Henryk X. Mazo-
Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Litwa za Witolda.djvu/76
Ta strona została uwierzytelniona.
66
1392.
