Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Litwa za Witolda.djvu/31

21

1387.

rawszy na gardle tych, którzy byli piérwszą buntów i niesnasek przyczyną.
 Po czém wróciwszy do Wilna, na zjezdzie, na który Kunigasowie i Bajoras’owie zwołani byli, ustanowił z ramienia swego Wielkim Xiążęciem Litwy Skirgiełłę; od którego przysięga wierności powtórnie przyjętą została; z zaręczeniem, że jeśliby zszedł bezpotomnie, nie tylko Xięztwo Litewskie, ale jego osobiste dzierżawy Król miał dziedziczyć, z wyłączeniem tylko tego, coby kościołóm lub duchowieństwu nadał.
 Zawarty Rozejm z Krzyżakami Inflantskiemi na półtora roku (do Bożego Narodzenia 1388 r.) z wolnością dla kupców Pskowskich i Wileńskich prowadzenia handlu w Rydze. (Datum in Campo Kurczem feria 3 post Octavam S. Petri et S. Pauli 3 lipca).
 Nareszcie odprawiono w Wilnie wesele siostry Jagiełłowéj Alexandry z Ziemowitem Xięciem Mazowieckim, z wielką uroczystością, jako znak pojednania i przymierza. W posagu puścił był Król Ziemowitowi ziemię Radomską, ale gdy na to Polacy szemrali, zamienił potém na obwód Bełzki.
 Ztąd do Polski jechał Jagiełło na Łuck i Ruś południową (Wapowski). Z powrótem po całoroczném prawie oddaleniu, część Rusi Wołyńskiéj wcielił do Korony: a mianowicie powiat Chełmiński, którego Starostą był Krzesław z Kurozwęk, Kasztellan Sandomierski.
 Wśród tych czynności Zakon Krzyżaków nie przestawał gotować się na Litwę — »Zakon, pisze historyk Pruss (Voigt) poznał i pojął całą wielkość niebezpieczeństwa w jakiém zostawał, któremu podobne od czasów niepamiętnych nie groziło posiadłościóm jego; Prussy nagle stawały przeciwko państwu, które od granic Żmudzi przez széroką a dziką