Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Litwa za Witolda.djvu/284

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
274
1414.

rając się wszelkiemi sposoby u króla Rzymskiego, o posiłek i opiekę jeśliby z Polską zerwał (List Z. W. M. do króla rzymsk. am T. Elisabeth. 1413); obawiano się rozpoczęcia kroków wojennych zaraz po W. Nocy, gdyż szpiegi uwiadamiali o jakichś przygotowaniach ku temu.
Piérwszych dni 1414 roku, wybrany został W. Mistrzem Zakonu jednomyślnie dawny marszałek, Michał Küchmeister von Sternberg. Sternberg był wprzód rządcą Rastemburga, vice-komandorem Rhejnu, powtórnie do piérwszego wrócił stanowiska, z niego przeszedł na kompana komandora Balgi, wreszcie został wójtem Żmudzi, gdzie aż do jéj odpadnienia przebywał lat cztéry. Miejsce te, które zajmował, dając mu poznać język, obyczaje, lud litewski, czyniło go teraz niebezpiecznym sąsiadem.
Sternberg oznajmił o swoim wyborze królowi Polskiemu, pozornie zgody tylko żądając, odzywając się w piérwszym swym liście z pokojem. Lecz grzeczności te prędko zmieniły się w pragnienie zemsty i wojny, gdy się dowiedział o zaskarżeniu, jakie król z Witoldem, podali na Zakon do Papieża i króla Rzymskiego. Była to tylko odpowiedź na podobne, nieustannie przed dworami, Polsce i Litwie czynione zarzuty.
Czytamy w téj żałobie Polski: że Zakon kupców polskich połapał w czasie pokoju, złupił, niewiasty nawet napadać, odziérać i zabijać kazał; dzieci u macierzyńskich piersi duszono, zabitym odmawiano grobu, trupy ich psom i ptastwu dając na pożarcie; kobiéty w Polsce chwytano i po zamkach krzyżackich sromocono, majętności kościołów kujawskiego i gnieźnieńskiego, porabowano i pozabiérano, a czasu pokoju ciągłemi cząstkowemi najazdy trapiono Polskę, szczególniéj zaś Mazowsze.
Jakkolwiek skargi te mogły być przesadzone, szczegól-