niszcząc okrutnie Biskupstwo Dorpackie, postąpili sobie bez litości. Witold korzystając z téj wyprawy na Inflanty i zajęcia Krzyżaków, wpadł na Wiznę w zastawie u nich będącą, i gdy ludu na zamku nie było dla łowów i ryb rozeszłego, ubiegł z pomocą sąsiednich Polaków, zdobył, spalił, a załogę w niewolę zabrał.
Odemścił się Zakon prowadząc Swidrygiełłę z posiłkami swemi przez ziemie Pskowskie do Witebska; Witebszczanie mu się poddali. A gdy wojska W. Xiążęce zdobywały Dunaburg, Swidrygiełło zajmował dawno pożądaną dzielnicę, w któréj jednak trudno mu się było nadal utrzymać. W Witebsku zasiadłszy zajął łatwo inne miasta Xięztwa, wypędzając z nich Namiestników królewskich, tak, że wkrótce cała ziemia mu się poddała.
Ale nie zwlekając wojska Witolda obległy Witebsk. Dwa zamki tutejsze osadzone Krzyżakami silnie się opiérały i oblężenie trwało cztéry tygodnie, nim dolnéj twierdzy dobyto. Górna już długo trzymać się nie mogła. Osadziwszy działa około Cerkwi zamkowéj murowanéj na dolnéj warowni, w mocnych szańcach, poczęto tłuc mury wyższego grodu dzień i noc bez ustanku; aż wieżyca łącząca dwa zamki i stojąca nad samą Dźwiną, całkiem się prawie rozpadła. Nareszcie głód i niezgoda wmięszały się jeszcze do oblężonych ucisku; zamek górny zdobyty został i Swidrygiełło wzięty w niewolę, odesłany na więzienie do Polski. Późniéj ztąd wyprawiony do Krzemieńca ucieczką się ratował. Po wzięciu Witebska inne się miasta poddały. Orsza, którą korzystając z zawłaszczenia Swidrygiełły, Smoleńscy Bojarowie zajęli, dając ją z ramienia swego Xięciu Janowi Michałowiczowi, także odzyskana została; sam Kniaź wzięty w niewolę i śmiercią ukarany, rodzina uprowadzona do Litwy, dom jego i mienie zabrane.
Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Litwa za Witolda.djvu/105
Ta strona została uwierzytelniona.
95
1396.
