Ta strona została uwierzytelniona.
Walka.
Ocknął się ostęp nad jeziorem głuchy,
Jak gdyby jakaś trwoga go przenikła...
Drzewa pytają, wytężywszy słuchy:
Skąd taka wrzawa nadciąga niezwykła?
Coraz to bliższy odgłos zawieruchy
Z krzykiem i jękiem i błyskiem się wikła...
Och!... pierś jeziora od bólu zasykła,
Wpół gromowemi rozdarta wybuchy!
Znów łoskot... i cedr ściele się przy cedrze...
Ze skał tryskają odruzgotane piargi
I chichot piekieł powietrze rozedrze...
Skalała puszczę pożoga i rzeźnia:
Człowiek, krwią pragnąc zmazać swe zatargi,
Stwórcę gromami zniszczenia przedrzeźnia.
