Wraz ginie, niknie z ſerc, z myśli iak kamfora
Jak ćien, od ſłońca, ponury zmrok wieczora.
Serca kołatać, wraz przeſtaie, turbować[1],
Idzie precz, ani ſmie nas więcey wexować[2].
Każdyż z nas grzechem nad wſzytko, niech śię brzydzi,
Maiąc w pomocy Boga, niech złość ohidzi.
↑wg Słownika etymologicznego frasować, z łac. turbare
