Jadąc z Krakowa na zwiedzenie Babiéj góry, wypada skierować drogę na Mogielany, Krzywaczkę, Izdebnik, Kalwaryą, Stryszów, Suchą, Maków i Skawicę inaczéj Zawoją zwaną. — Jest to droga dwudniowa z noclegiem w Suchéj lub Makowie — gościniec bity, wyjąwszy kilkumilowe kawałki drogi górskiéj bocznéj, od Stryszowa do Suchéj i z Białéj do Skawicy. Pod Zembrzycami spotkasz się z Skawą, a ta towarzyszyć ci będzie aż do Białéj za Makowem, gdzie znów pojedziesz brzegiem rzeki Skawicy która tu do Skawy wpada; a wijąca się obok niéj droga zaprowadzi cię ku jéj źródłom prawie pod samą Babią górę. Odległość cała z Krakowa, nie wynosi więcéj nad 12 mil.
Od lewego brzegu Skawy a zatem od Suchéj, widocznie kraj podnosić się zaczyna, tracąc charakter równinom właściwy. Kiedy Skawa szerokiem biegnie korytem, na dnie tylko przez czysty nurt pokazując kamienie a brzegi zwirem osypuje; to Skawica zamkła się wązko w wysokich skalistych brzegach, pędzi z szumem — każdy głaz staje jéj na zawadzie, zanim go mleczną nie obrzuci pianą. Co krok z ogromnych kamiennych jarów, spadają świetne silne kaskady, a turkot rozstawionych po brzegach wodnych młynków połączony z łoskotem rzeki, towarzyszy przez całą drogę. Krajobraz zcieśnia się nagle, a przecież piękny i wspaniały. Góry coraz to stromiéj spadają w wąwóz rzeki, odsłaniając po obu jéj brzegach nagie skały i łyse wyżyny; dopiero drugie i trze-
- ↑ Opis niniejszy może służyć za przewodnika w podróży, a więc moja księgarnia ma go do sprzedaży w osobnych odbiciach wraz z Wskazówką wycieczki do Tatr.
Przyp. wyd. Kalendarza.
