Uważmy, że poeta lubi się zatrzymywać nad sztukami mechanicznemi: co razem i wiadomość iego i guſt do rzeczy pożytecznych okazuie.
Oyciec iego świętości Skamandru dozierał.
Rzeki uważane były iak bóztwa: a zatém swoich miały kapłanów i ofiarników.
Ucieka, ni się w męztwie rycerz zabezpiecza,
Eurypil mu odwala rękę cięciem miecza:
Ta upada na ziemię, i hoyną krew toczy.
Do opisu Homera prześliczny przydał wyraz Wirgiliusz.
Te decisa suum, Laride, dextera quærit;
Semianimesque micant digiti ferrumque retractant.
Æn: lib: X. v. 395.
„Tyś, Larydzie, szukany od przeciętéy dłoni,
„Drgaią palce krzepnące i żądaią broni.
Jak wezbrana szumnemi potokami rzeka,
Wyparłszy brzegi, z łoża na pola ucieka,
Wszystkie wywraca tamy, a w biegu gwałtownym,
Niesie groblom zwalisko i mostom warownym;
I wzdęta od Jowisza nagłemi ulewy,
Porywa pracowite rolników zasiewy.
To pyszne porównanie miało kilku naśladowców: Lukrecyusz tak ie wydał:
Montibus ex altis magnus decursus aquai,
Fragmina conjiciens silvarum arbustaque tota;
Nec validi possunt pontes venientis aquai,