I wzdąwszy się nad góry wznoszą się skaliste,
Daleko wybuchaiąc słoności pieniste.
Naśladowanie Wirgiliusza.
Fluctus ut in medio coepit cum albescere ponto,
Longius ex altoque sinum trabit; utque volutus
Ad terras, immane sonat par saxa, nec ipso
Monte minor procumbit: at ima exæstuat unda
Vorticibus, nigramque alte subjectat arceam.
Georgi: lib: III. v. 237.
„Jak gdy się bielić zacznie morze nieposkromne,
„Zdaleka ciągnie wodę w bałwany ogromne,
„Przypuszcza szturm do ziemi i skaliste boki
„Z strasznym uderza gromem wyniosłéy opoki,
„Wreście iak góra pada: wrą w przepaściach wały,
„I pod nieba rzucaią piasek zaczerniały.
Wszędzie Boiaźń, Ucieczka, Niezgoda szalona. . . . .
Mała ona w początkach, wnet w górę się wzbiie,
Nogami depce ziemię, głowę w niebie kryie.
Wirgiliusz w podobnym obrazie Wieść wyſtawił.
Mobilitate viget viresque acquirit eundo:
Parva metu primo, mox sese attollit in aurat,
Ingrediturque solo et caput inter nubila condit.
Ænei: Libr: IV. v. 175.
„Ruchem żyie, wzmacnia się wiecéy czyniąc kroków.
„Zrazu przez boiaźń mała, wnet sięga obłoków,
„Nogami depce ziemię, głowę kryie w niebie.
