Strona:Ignacy Radliński - Apokryfy judaistyczno-chrześcijańskie.djvu/99

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

od trzech wieków przez autorów proroctw Sybilli jego upadku, a nawet wzmożenie się tego państwa przez podboje Trajana (Dacji, Palmiry, Arabji i Północnej Mezopotamji) i ogólne uspokojenie wewnętrzne i dobry byt za Adrjana i dwóch jego następców, nie uciszyły Sybilli. Głos jej rozlegał się wciąż, nowe proroctwa, zastosowane do czasu i zmienionych okoliczności, powstawały... Pochodziły one z obozu nieprzejednanych wrogów państwa.
Autorem, czy też autorami urywków proroctw Sybilli, pochodzących z czasów Antoninów, był Żyd, czy też Żydzi; pochodzących zaś z czasów Aleksandra Sewera — chrześcijanie.
Szybko następowały po sobie wypadki, które z Żydów, stanowiących jeszcze w pierwszym wieku naród zamieszkały we własnym kraju, zdobytym przed tysiącem przeszło lat, rządzony przez narodową dynastję, potworzyły rozsiane po całym owoczesnym świecie dziejowym, nie wyłączając ich własnej ojczyzny, garstki Przybłędów, pozbawionych wszelkich praw politycznych i społecznych, pogardzanych i nienawidzonych przez ogół ludności, okupujących z dnia na dzień istnienie niewolniczem względem niej zachowaniem się swojem i uległością poniżającą.
Zdobycie przez Tytusa i zburzenie Jerozolimy w 70-ym roku po Chrystusie, pociągnęło za sobą potworzenie się w Egipcie, Cyfenaice, na Cyprze, w Mezopotamji i Syrji znacznych kolonji żydowskich. Wyprawa wojenna w 116 r. Trajana do Mezopotamji stała się hasłem powstania Żydów w tych krajach. Wogóle liczby 2ydów, zamieszkałych w tych krajach, dalej — liczby tych, którzy chwycili za oręż, i nakoniec zaciętości walczących dowodzą cyfry  wymordowanych mieszkańców. W Cyrenaice padło ich do 220.000, na Cyprze do 240.000. Powstanie w Egipcie, gdzie do miejscowej ludności żydowskiej przyłączyli się Żydzi z Cyrenaiki, Pod dowództwem Łukowy, przybrało charakter groźnej wojny. Chory i znękany Trajan, lękając się wybuchu w prowincjach azjatyckich, w Palestynie, Syrji, Mezopotamji, nadał wyjątkowo szelką władzę wsławionym następnie przez swe krwawe czyny dwom mężom: Lucjuszowi Quietusowi, by zapobiegł powstaniu w Azji,