Przejdź do zawartości

Strona:Heraldyka (Kochanowski).djvu/128

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
– 122 –

ną specjalnie teoryi heraldyki krajowej, jest książka St. hr. Mieroszowskiego «O heraldyce Polskiej» (War­szawa 1887). I ona jednak przestała być wystarczającą na tle najnowszych badań historyczno-heraldycznych, wśród których ostatniemi czasy pierwsze zajęło miejsce kapitalne dzieło prof. Fr. Piekosińskiego «Heraldyka polska Wieków Średnich» (Kraków 1899).
Nadmienić też trzeba, że związane z heraldyką badania naukowe znaków (gmerków) mieszczańskich, wszczęte w Niemczech w połowie XIX w. przez Homayera, przenieśli na grunt polski prof. Antoni Małecki[1] i dr. Adam Chmiel, autor sumiennych rozpraw p. t. «Herby Cyrusów, mieszczan krakowskich» i «Herby Foxów», drukowanych w «Roczniku Krakowskim».


  1. «Studya Heraldyczne», II, 324–378.