Strona:Henryk Zieliński - Polacy i polskość ziemi złotowskiej.djvu/022

nych terenach za pośrednictwem liczb, przedstawiających stosunek ilościowy osób z językiem ojczystym tylko polskim do tzw. dwujęzycznych, czyli niezdecydowanych:

okręg	osoby z jęz. ojczy­stym tylko polskim	dwujęzyczni
Warmia i Mazury[1]	05 389 (10%)	000049 823 (90%)
Powiśle	01 635 (28%)	000004 193 (72%)
Kaszuby (pow. Lębork i Bytów)	00 212 (07%)	000002 785 (93%)
Śląsk Dolny	00 224 (22%)	000000 788 (78%)
Śląsk Górny	99 193 (27%)	000266 375 (73%)
Pogranicze	06 357 (67%)	000003 194 (33%)[2]

 I tutaj zatem widzimy wyraźną różnicę między Pograniczem a wszystkimi innymi terenami zamieszkałymi przez Polaków. Jest to jedyny okręg, gdzie procent „czystych“ Polaków nie tylko nie jest mniejszy, ale w porównaniu z innymi okręgami przewyższa odsetek „niezdecydowanych“. Pochodzi to zapewne z braku tych negatywnych momentów pracy narodowej, jakie istnieją na innych terenach: ludność, choć niezamożna, ma się przecież względnie dostatnio, stosunkowa bliskość centrum polskości w b. zaborze pruskim — Poznania — oddziaływała na wyrobienie poli-

1. Na Warmii i Mazurach oraz Kaszubach do dwujęzycznych zaliczono także osoby z jednym jęz. ojczystym: „mazurskim“ lub „kaszubskim“, jako nie lepiej narodowo uświadomione niż dwujęzyczni.
2. Przytoczona tabelka sporządzona jest na podstawie niem. spisu z r. 1933.