Przejdź do zawartości

Strona:Henryk Sienkiewicz - Publicystyka tom V.djvu/112

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
194.

Wyszły z druku Listy o jeździe konnej Stanisława Rewieńskiego.
Jest to odbitka z Tygodnika Rolniczego. Książkę tę radzimy mieć każdemu, kto pragnie teoretycznie się obeznać z zasadami jazdy i ze sposobem, jak należy się obchodzić z koniem. Autor Listów jest znawcą i miłośnikiem szlachetnej rozrywki, która zostaje u nas w takiem zaniedbaniu, a która ze wszystkich ćwiczeń dla ciała jest jednem z najskuteczniejszych i najdzielniej podtrzymujących energię męską. — Wiedzą o tem cudzoziemcy, dlatego np. w Londynie istnieje pełno zakładów wynajmujących konie, i wynajmujących tanio, tak, że nawet ludzie średniego stanu, pracujący po biurach lub w sklepach, mogą korzystać z tak zbawiennej gimnastyki. Toż samo dzieje się we Francji i Niemczech — my tylko, jakkolwiek jesteśmy potomkami najdzielniejszych może jeźdźców w Europie, nie znajdujemy jakoś czasu, możności, pieniędzy i dobrej woli do podtrzymywania w praktyce starej tradycji. Wyrobił się nawet z czasem u nas bezsensowny przesąd, że konna jazda nie zgadza się z powagą ludzi mających pewne stanowisko, a zgoła jest nieprzyzwoitą i szkodliwą dla kobiet. Co do ostatniego zdania, jak dalece jest ono bezsensownem, znowu dość wskazać na Angielki, które od dziecinnego prawie wieku uganiają się na ogromnych hunterach po Hyde Parku, a potem, wyszedłszy za mąż, wydają na świat więcej, i to zdrowszych dzieci, aniżeli nasze anemiczne kobiety.