Ta strona została uwierzytelniona.
— Jam także grzeszny Andrzej, który nawrócić się pragnie!... Ja mam także swoję Oleńkę umiłowaną. Niechże twój się nawróci, a moja mi wiary dochowa.... Niech słowa twoje proroctwem będą.... Balsam i nadzieję wlałaś mi do duszy strapionej.... Bóg ci zapłać, Bóg zapłać!
Poczem zerwał się, siadł na koń i odjechał.
